|
|
|
Book's
Description:
tion] |
|
|
|
عمر پروین، بسیار كوتاه بود. در مورد مرگش با آنكه گفته شده بر اثر بیمارى، زندگى را بدرود گفته است اما بسیارى برآنند و یا مى‌خواهند بر آن باشند كه او توسط مزدوران رضا شاهى به قتل رسیده است. اگر واقعیت امر، حتى چنین باشد، نشان دهنده‌ى آن است كه مردم، نمى‌توانند مرگ یك هنرمند شایسته و مردم دوست را در یك جامعه‌ى زیر سلطه‌ى وحشت و رُعب، به طور طبیعى باور كنند، آنهم درست در 35 سالگى. در چنین شرایطى، همیشه عناصرى از بدگمانى، روبه‌رشد مى‌گذارد و شرایط را براى گسترش شایعه‌ها، آماده مى‌سازد.
شعر پروین تلخ و متین و زمینى است. تلخى پدیده‌هاى زندگى اجتماعى انسان، دردها و ناكامى‌ها، در آن بازتابى روشن دارد. در شعر او، خبر از توفان‌هاى بزرگ روحى او، و یا احساسات برانگیخته و گرم و خصوصى یك زن نیست. زنى كه سعى كرده تا آنجا كه ممكن است، خویشتنِ خویش را در پشت واژه‌ها و آفریده‌هاى كلامى خود، پنهان سازد. شعر او مجموعه‌اى است از توصیف‌ها، تشویق‌ها، اندرزها و نشان دادنِ سمت و سوى ذهنى خود به نفع مردم محروم. شعر او در بیشترین عرصه‌ها، چنان كلّى است كه مى‌تواند چند و چندین سده میان یك مرجع دگرگون شده در زمان و توصیف شده در شعر او فاصله باشد و در عین حال، شمول خویش را همچنان حفظ كند. عناصر مطرح شده در شعر پروین، در قید زمان‌هاى كوتاه و یا مرزهاى محدود جغرافیایى نیستند. اگرچه رنگ ملى و این سرزمینى خویش را، كاملا حفظ كرده‌اند. او اگرچه تصاویر دردبارى از زندگى انسانهاى محروم بدست مى‌دهد، امّا واژه‌ها آتشگون و خشماگین نیستند. حتى آنگاه كه خسم انسانى شاعر، علیه نظام غیر عادلانه‌اى حاكم برانگیخته مى‌شود، از نظر مضمون، خشمى است خردمندانه. تولد او ـ 1285 هجرى خورشیدى ـ همزمان است با انقلاب مشروطیّت و دوران نوجوانیش مصادف مى‌شود با تغییر رژیم از قاجار به پهلوى و نیز حوادث دیگرى كه برآمد مستقیم تغییر حاكمیّت سیاسى در ایران بود. |
Tags: ايران شعر شاعر شعرا شعراء ديوان ادبيات فارسي پارسي poem poet poets poetry |
|
Offer
- New Added
| 
