|
|
Book's
Description:
tion] |
|
|
نظام دستگاهی موسیقی ایران با عنوان «ردیف»، که با آموزش به روش سینه به سینه حفظ شده تا به دست ما رسیده است، روایت های مختلفی دارد و هر روایت به نام استادی که راوی آن بوده نامیده می شود. ردیف میرزا عبداللَّه (1222ـ 1297هجری شمسی) قدیمی ترین و معتبرترین روایت ردیف است که از او به شاگرد بلافصلش اسماعیل قهرمانی و از اسماعیل قهرمانی به نورعلی برومند منتقل شده است.نت نویسی انجام شده در این کتاب مبتنی بر اجرای داریوش طلایی با سه تار است. اجرایی که براساس روایت او از ردیف میرزا عبداللَّه بنا شده است. در این نت نویسی با ابداع روشی خاص افزون بر فراگیری الگوهای ردیف، فراگیری ساختار گوشه ها و ارتباط جمله های آن با یکدیگر نیز مورد توجه قرار گرفته است. روشی که از درک این موسیقی به عنوان رپرتواری منجمد می پرهیزد و به دنبال تبدیل آن به الگوهایی زاینده در ذهن هنرجو است. به دیگر سخن وظیفه ی این کتاب انتقال دانش و محتوای موسیقی دستگاهی از طریق ردیف است.داریوش طلایی خود روایت گر ردیف و از نسل چهارم موسیقی دانان پس از میرزا عبداللَّه است. او نوازنده ی ممتاز تار و سه تار است و این ردیف را طی سال های 1350ـ 1356مستقیماً نزد نورعلیخان برومند آموخته است، همچنین دوره هایی از دیگر روایت های ردیف را نزد علی اکبر شهنازی، عبدالله دوامی، یوسف فروتن و سعید هرمزی فراگرفته. او با تحصیل در فرانسه به دانش جدید موسیقی نیز مجهز شده و کسب این دانش به او امکان داده است تا علاوه بر اجرا و درک شفاهی ردیف به پژوهش علمی در این رپرتوار دست زند. او توانسته است در مسیر این پژوهش به درک و روشی بدیع برای انتقال محتوا و ساختار ردیف نائل آید. |
Tags: Iran, art, art, music, music |
|